عفونت ادراری و بهترین دارو برای عفونت ادراری در زنان و مردان
حدود ۷۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس دارای این آنتی‌بادی هستند. یک آزمایش مثبت به این معنی است که لوپوس به احتمال زیاد در افرادی که لوپوس ندارند، مثبت است.
التهابات ناشی از لوپوس می تواند به سیستم گوارش گسترش یابد و به اندام هایی مانند پانکراس و کبد آسیب هایی وارد کند. این بیماری همچنین می تواند باعث نشت پروتئین از روده شود.
بیماری لوپوس با کمک داروهای مختلفی قابل درمان است. البته شدت التهاب و تورم در بافت‌های برخی بیماران باعث مرگ آنها می‌شود. در ادامه به روش‌های درمانی این بیماری می‌پردازیم.
اگزما مالار: اگزماهای پروانه مانندی که اطراف گونه ها و بینی وجود دارد.
این افراد با خطر جدی مواجه هستند و باید به آنها توجهی عاقبت بیماری لوپوس ویژه شود.
درگیر شدن ریه‌ها: ابتلا به این بیماری احتمال التهاب در بافت قفسه سینه را افزایش می‌دهد به‌طوری‌که ممکن است باعث دردناک شدن تنفس گردد.
لوپوس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن، به بافت‌ها و اندام‌های خود حمله می‌کند.
پدیده رینود یعنی انگشتان دست پا در هنگام سرد شدن یا قرار گرفتن در معرض استرس تغییر رنگ دهد یا سفید و آبی شود.
محققان نتوانسته اند هیچ ارتباطی میان عوامل ژنتیکی و ابتلا به لوپوس به دست آورند، با وجود این، این بیماری در بعضی از خانواده ها رایج تر است.
اگر عوامل دیگری باعث افزایش خطر کلی شما شوند، پزشک در مورد تجویز داروهای ضد التهابی احتیاط عمل خواهد کرد، به عنوان مثال: سیگار کشیدن
تتراسایکلین : راهنمای جامع نحوه استفاده و عوارض این دارو !
تغییر سبک زندگی می تواند به شما در کاهش خطر ابتلا به عوارض جدی تر لوپوس کمک می کنند: پیروی از یک رژیم غذایی سالم
سیگار کشیدن: از آن جایی که در دهه های گذشته تعداد افراد مبتلا به لوپوس زیاد شده است، ممکن است علت آن تماس زیاد با تنباکو بوده باشد.